Μια προσφιλής μέθοδος είναι η χρησιμοποίηση σκιάχτρων με σκοπό την τρομοκράτηση του “μέσου πολίτη” ούτως ώστε να κάτσει στ’αυγά του και να πάρει αποστάσεις από φορείς, κόμματα, συνδικάτα που αμφισβητούν την κυρίαρχη θεώρηση της κοινωνίας και της οικονομίας. Σε αυτό το παιγνίδι εντάσσονται οι συνεχείς επιθέσεις από όλο το φάσμα των κομμάτων στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος, δήθεν, στηρίζει και υποκινεί κουκουλοφόρους και τρομοκράτες.

Όμως η φαντασίωση της βίαιης Αριστεράς ως σκιάχτρο στην εποχή της κρίσης δεν είναι ελληνικό προνόμιο. Το ίδιο τέχνασμα χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα από την νεοδεξιά κυβέρνηση του Σαρκοζύ που δείχνει να φοβάται τη ριζοσπαστικοποίηση του γαλλικού κοινωνικού κινήματος.

Πριν από λίγο καιρό αναφέρθηκα στην περίπτωση των συλληφθέντων του Tarnac που σύρθηκαν στα κρατητήρια της αντιτρομοκρατικής με πολύ βαριές κατηγορίες. Με την συνεπικουρία των ΜΜΕ εννιά νέοι άνθρωποι βαφτίστηκαν τρομοκράτες και σπιλώθηκαν δημοσίως. Το αποτέλεσμα; Δύο μόλις μήνες μετά, ένας μόνο παραμένει στη φυλακή, ο φερόμενος ως αρχηγός Julien Coupat. Κι αυτό με καταχρηστικές μεθόδους εκ μέρους των δικαστών και της αστυνομίας. Οι υπόλοιποι αποφυλακίστηκαν λόγω έλλειψης στοιχείων.

Το τελευταίο παράδειγμα της κρατικής προπαγάνδας ενάντια στο κοινωνικό κίνημα είναι οι συνεχείς επιθέσεις που δέχεται ο Olivier Besançenot. Ο Besançenot, μαζί με άλλους συντρόφους από τον ευρύτερο χώρο της Αριστερά, έχει πάρει μια πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός νέου αντικαπιταλιστικού κόμματος που φιλοδοξεί να γίνει ο εκφραστής του των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στα αριστερά των σοσιαλφιλελεύθερων.

Οι προοπτικές είναι πολύ καλές αφού λίγες μέρες πριν από το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος, που θα γίνει στις αρχές του Φεβρουαρίου, οι εγγραφές μελών έχουν ξεπεράσει τις 7 000. Οι ευρωεκλογές που έρχονται, εκτός απροόπτου, θα αναδείξουν το νέο κόμμα ως κυρίαρχη και κυρίως ασυμβίβαστη δύναμη της γαλλικής Αριστεράς.

Όλα αυτά βέβαια δεν αρέσουν στον Σαρκοζύ και στα τσιράκια του, οι οποίοι προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν τον Olivier Besançenot με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Πρώτο φαινόμενο ήταν μια περίεργη ιστορία που εξελίχθηκε πριν από λίγους μήνες. Ένας επιχειρηματίας, ο Antoine Di Zazzo, που εισάγει αμυντικά συστήματα και οπλισμό για την γαλλική αστυνομία μέσω της εταιρείας Taser France, έβαλε να παρακολουθούν τον Besançenot. Φωτογραφίες του ίδιου και της οικογένειας του, στοιχεία για τους τραπεζικούς του λογαριασμούς και άλλα προσωπικά δεδομένα βρέθηκαν στην κατοχή του επιχειρηματία με το σκοτεινό παρελθόν και τις στενές σχέσεις με αστυνομικούς κύκλους.

Μια άλλη ιστορία αφορά τον Jean-Marc Rouillan, πρώην μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης Action Directe, ο οποίος αποφυλακίστηκε πριν βρεθεί ξανά στη φυλακή λόγω κάποιων δηλώσεων που έκανε. Ο Rouillan δήλωσε μεταξύ άλλων ότι ήθελε να γίνει μέλος του νέου αντικαπιταλιστικού κόμματος και ότι συναντήθηκε με τον Besançenot. Αμέσως τα ΜΜΕ άρχισαν να προσάπτουν στον τελευταίο τις δήθεν σχέσεις του με τον πρώην τρομοκράτη και να ταυτίζουν τις θέσεις του νέου κόμματος με τη δράση της Action Directe. Σε κάθε συνέντευξη που δίνει ο Besançenot, ακόμη και σήμερα, καλείται να αποκηρύξει την ένοπλη πάλη και την τρομοκρατία που ουδέποτε υποστήριξε!

Πριν από λίγες μέρες, ο Olivier Besançenot ο οποίος εργάζεται ως ταχυδρόμος βρέθηκε σε μια απεργία στην περιοχή της Nanterre. Ο διευθυντής του ταχυδρομικού γραφείου της περιοχής αντάλλαξε κάποιες κουβέντες με τους εργαζόμενους και ξαφνικά βρέθηκε στο έδαφος. Αμέσως πήγε και έκανε μήνυση για δήθεν βιαιότητες εις βάρος του. Και βέβαια η αστυνομία κάλεσε τον Besançenot και άλλους δυο συντρόφους του σε απολογία ως υπαίτιους.

Τέλος, την προηγούμενη εβδομάδα μια απεργία έκλεισε το κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Παρισιού Saint-Lazare. Πρωταγωνιστές στην απεργία ήταν οι συνδικαλιστές του συνδικάτου SUD του οποίου είναι μέλος ο Besançenot. Η απεργία είχε ως αποτέλεσμα η εταιρεία των γαλλικών σιδηροδρόμων SNCF να δεχτεί όλα τα αιτήματα των εργαζομένων, προχωρώντας μάλιστα σε 85 προσλήψεις προσωπικού στο σταθμό, κάτι που εκνεύρισε ιδιαίτερα τον Σαρκοζύ.

Σε δηλώσεις του την Παρασκευή ο Γάλλος πρόεδρος χαρακτήρισε του συνδικαλιστές “ανεύθυνους” και απεφάνθη ότι το απεργιακό δικαίωμα πρέπει να υποτάσσεται στο δικαίωμα των επιβατών για άψογη εξυπηρέτηση. Εχτές, σε συνεννόηση προφανώς με τον Σαρκοζύ, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του δεξιού κόμματος UMP δήλωσε ότι ο Besançenot στηρίζει “παράνομες δράσεις και κινήματα” και είναι ο αντιπρόσωπος της πιο “βίαιης και ακραίας Αριστεράς”.

Οι δηλώσεις αυτές θυμίζουν έντονα του ντόπιους “εισαγγελείς” που ανακαλύπτουν υποστηρικτές της τρομοκρατίας και της βίας στο χώρο του κοινωνικού κινήματος και της Αριστεράς. Όσο η κοινωνική κρίση εντείνεται, τόσο η προβοκάτσια και η συκοφαντία θα γίνονται σκληρότερες. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν στους κοινωνικούς αγώνες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για ακόμη χειρότερες επιθέσεις….Το παράδειγμα της Κωνσταντίνας Κούνεβα αποδεικνύει του λόγου το αληθές.