Εμείς και το Facebook: μια σχέση ζωής…κυριολεκτικά!

H διαδικτυακή κουλτούρα του « δωρεάν » αποδεικνύεται ψευδεπίγραφη. Ουσιαστικά υποχρεώνει τους χρήστες να ανταλλάξουν το δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες ή περιεχόμενα που τους παρέχονται με πληροφορίες για το ποιοι είναι, τι σκέπτονται και με ποιους συνδέονται. Οι πληροφορίες αυτές μεταπωλούνται στη συνέχεια σε μάρκετερς και διαφημιστές παράγοντάς υπεραξία.

Τα υποτιθέμενα « δώρα » και το ιδεολογικό τους περίβλημα χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της ηλεκτρονικής δημόσιας σφαίρας. Σε αυτή τους την στρατηγική οι δυνάμεις της αγοράς συνεπικουρούνται από την έλλειψη παιδείας αλλά και την άγνοια κινδύνου των χρηστών. Υπό αυτό το πρίσμα το διαδίκτυο επιταχύνει και διογκώνει μια τάση που χαρακτηρίζει προ πολλού τον πραγματικό κόσμο.

Το ίδιο ισχύει και για κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook στο οποίο εκατομμύρια χρήστες από όλο τον κόσμο εναποθέτουν προσωπικά τους δεδομένα χωρίς να τροποποιήσουν τις προκαθορισμένες παραμέτρους (default settings). Αυτές είναι έτσι ρυθμισμένες ώστε να επιτυγχάνουν την μεγαλύτερη δυνατή έκθεση των μελών του δικτύου.

Οι περισσότεροι δεν διαβάζουν καν τους όρους χρήσης. Κι όμως αποδεχόμενοι τους όρους αυτούς οι χρήστες επιτρέπουν στην εταιρεία να συλλέξει εν αγνοία τους οποιαδήποτε πληροφορία τους αφορά από οποιαδήποτε διαδικτυακή υπηρεσία συνεργάζεται μαζί της. Για το Facebook το σύνολο των επιγραμμικών συζητήσεων και δραστηριοτήτων των χρηστών αποτελεί την πρώτη ύλη μιας εκβιομηχανισμένης δραστηριότητας που σφυρηλατεί λεπτομερή προφίλ προς εμπορική εκμετάλλευση.

Στις 4 Φεβρουαρίου το Facebook τροποποίησε τους όρους χρήσεις της υπηρεσίας. Ήδη στην προηγούμενη έκδοση τους οι υπεύθυνοι της υπηρεσίας προειδοποιούσαν τους χρήστες ότι οποιοδήποτε περιεχόμενο εναποθέτονταν στην πλατφόρμα (φωτογραφία, κείμενο, βίντεο, ήχος) αυτομάτως αυτό περιέρχονταν στην κυριότητα της εταιρείας. Αυτό σημαίνει ότι το Facebook μπορεί να εκμεταλλευτεί εμπορικά όλα τα περιεχόμενα των χρηστών ακόμη και μεταπωλώντας τα σε τρίτους.

You hereby grant Facebook an irrevocable, perpetual, non-exclusive, transferable, fully paid, worldwide license (with the right to sublicense) to (a) use, copy, publish, stream, store, retain, publicly perform or display, transmit, scan, reformat, modify, edit, frame, translate, excerpt, adapt, create derivative works and distribute (through multiple tiers), any User Content you (i) Post on or in connection with the Facebook Service or the promotion thereof subject only to your privacy settings or (ii) enable a user to Post, including by offering a Share Link on your website and (b) to use your name, likeness and image for any purpose, including commercial or advertising, each of (a) and (b) on or in connection with the Facebook Service or the promotion thereof. You represent and warrant that you have all rights and permissions to grant the foregoing licenses.

Όμως υπήρχε ένας όρος που έβαζε ένα όριο στην εκμετάλλευση αυτή. Ο όρος έλεγε ότι εάν κάποιος χρήστης έκλεινε τον λογαριασμό του, αυτομάτως έπαυε και η ισχύ αυτής της άδειας.

You may remove your User Content from the Site at any time. If you choose to remove your User Content, the license granted above will automatically expire, however you acknowledge that the Company may retain archived copies of your User Content

Πλέον στη νέα έκδοση των όρων χρήσεις, η παράγραφος αυτή έχει παραληφθεί. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά κάθε χρήστης μεταβιβάζει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του περιεχόμενου που αποθηκεύει στην πλατφόρμα χωρίς χρονικό όριο, για την αιωνιότητα. Αυτό είναι που λέμε σχέση ζωής…

H ιδέα για το ποστ είναι του Consumerist, via 2803.
Update 17/02: η απάντηση του Mark στην κριτική.
Update 18/02: ξαναγυρίζουν στους παλιούς όρους προφανώς κατόπιν των αντιδράσεων.

Thanx to Graoutso

11 thoughts on “Εμείς και το Facebook: μια σχέση ζωής…κυριολεκτικά!

  1. Γι’ αυτό ακριβώς δεν έγινα ποτέ μέλος του Facebook. Μου φαινόταν απλά αδιανότηη (αλλά και ευφυέστατη συνάμα) η ιδέα εκατομμυρίων ανθρώπων που δίνουν οικειοθελώς τα πραγματικά τους στοιχεία προς πάσα χρήση σε μια μηχανή, με αντάλλαγμα τη διαδικτυακή κοινωνικοποίηση. Όχι ευχαριστώ, τους φίλους με τους οποίους θέλω να επικοινωνήσω τους βρίσκω κι αλλιώς.

  2. Μία των ημερών ελπίζω να έρθει και η σειρά της ίδιας της Google. Νομίζω πως αρκετά τράβηξε το παραμύθι του no evil.

  3. κ1, καλά κάνεις και απέχεις, το τρικ είναι όντως λίγο χοντρο.

    MadNihilist, έχεις δίκιο, το θέμα με την Google είναι ότι δύσκολα την αποφεύγεις. Το κόστος αλλαγής σε κάποιες περιπτώσεις, βλέπε ένα μπλογκ με μερικές εκατοντάδες ποστ ή ένα λογαριασμό μέηλ με μερικές χιλιάδες μηνύματα, είναι δυσβάστακτο. Ειμαστε δεμένοι χειροπόδαρα, δυστυχώς…

  4. Update : ξαναγυρίζουν στους παλιούς όρους προφανώς κατόπιν αντιδράσεων των χρηστών. Βέβαια στο ποστ μας προετοιμάζει ότι το θέμα δεν είναι λήξαν και μαλλον θα επανέρθουν.

  5. Νομίζω πως το “update” ήταν αποτέλεσμα κειμένων όπως το δικό σου ανα τον κόσμο. Καμιά φορά η απαξίωση της ίδιας της έννοιας της κοινωνίας πολιτών λόγω της εγχώριας αθλιότητας, μας οδηγεί να λησμονούμε ότι υπάρχουν κοινωνικές δράσεις στον δυτικό κόσμο. Προσωπικά, δεν περίμενα την ανάκληση των νέων όρων – τουλάχιστον τόσο σύτομα.

  6. Ευάγγελε δεν είναι η πρώτη φορά που συμβάνει κάτι τέτοιο, Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της “επανάστασης” των χρηστών του Digg
    http://www.siliconvalleywatcher.com/mt/archives/2007/05/digg_revolt_ret.php

    Όντως το διαδίκτυο προσφερει τα εργαλεία και τις δυνατότητες μαζικών και γρήγορων αντιδράσεων. Από την άλλη αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες αυτές. Στην προκειμένη περίπτωση και οι παλιοι όροι χρήσης του Facebook είναι κι αυτοί απαράδεκτοι.

  7. Pingback: Το Facebook και η απόλυτη διαφάνεια του υποκειμένου | smyrnaios.net

  8. Pingback: Ντελικατέσεν » Blog Archive » Εναλλακτικά ψαχτήρια για αποφυγή φακελώματος

Leave a Reply

Your email address will not be published.