Η δίκη του Pirate Bay και άλλα νέα από το μέτωπο

Μεσούσης της οικονομικής κρίσης, ένα άλλο μέτωπο φαίνεται ότι αναθερμαίνεται αυτές τις ημέρες. Πρόκειται περί της νομικής αντιμετώπισης της ανταλλαγής περιεχομένου σε βάση ισοτιμίας (peer-to-peer) από τα κράτη και τα σοβαρά κοινωνικά διακυβεύματα που απορρέουν από αυτή.

Οι σχετικές εξελίξεις σε Σουηδία, Γαλλία, Νέα Ζηλανδία και Ιρλανδία δείχνουν ότι το αμέσως επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο για το μέλλον των ψηφιακών δικαιωμάτων όλων μας.

Στη Στοκχόλμη από τις 16 Φεβρουαρίου βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη των τριών ιδρυτών του μεγαλύτερου τράκερ στον κόσμο, του γνωστού The Pirate Bay, καθώς και του κύριου χρηματοδότη τους. Οι Gottfrid Svartholm Warg (aka Anakata), Peter Sunde Kolmisoppi (aka Brokep), Fredrik Neij (TiAMO) και Carl Lundström δικάζονται για παραβίαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Μηνυτές είναι οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της πολιτισμικής και επικοινωνιακής βιομηχανίας όπως η Warner Bros, η MGM, η EMI, η Columbia Pictures, η 20th Century Fox, η Sony BMG και η Universal.

Οι παραπάνω εταιρείες ζητούν την καταδίκη των τεσσάρων και απαιτούν αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ από το Pirate Bay για διαφυγόντα κέρδη. Η λογική στη οποία βασίζονται είναι η εξής: ο ιστότοπος Pirate Bay διανέμει περιεχόμενο (ταινίες, μουσική, σειρές) που αποτελεί ιδιοκτησία των εν λόγω εταιρειών. Αν οι χρήστες που κατεβάζουν αυτό το περιεχόμενο στους υπολογιστές τους δωρεάν δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα θα το αγόραζαν. Το Pirate Bay έχει εισοδήματα από διαφημίσεις άρα αποτελεί εμπορική επιχείρηση.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο συγκεκριμένος ιστότοπος, όπως και οι άλλοι εμπορικοί διανομείς πολιτισμικού περιεχομένου, πρέπει να πληρώσει “global distribution license” και “preview license” για τα περιεχόμενα που βρίσκονται στο Pirate Bay πριν από την επίσημη κυκλοφορία τους. Σε αυτά προστίθενται σημαντικά πρόστιμα.

Όπως φάνηκε κατά τις πρώτες μέρες της δίκης, που καλύπτεται σε καθημερινή βάση μέσω Twitter αλλά και δεκάδων άλλων σάιτ όπως το Torrentfreak, ο παραπάνω συλλογισμός είναι διάτρητος από νομική αλλά και από τεχνική άποψη. Το κομβικό σημείο είναι το πρώτο, ο ισχυρισμός δηλαδή ότι ο ιστότοπος Pirate Bay διανέμει περιεχόμενο. Στην πραγματικότητα το Pirate Bay διανέμει αρχεία .torrent που μπορούν να αντιστοιχούν σε οτιδήποτε.

Η ανταλλαγή του περιεχομένου γίνεται μεταξύ χρηστών και όχι μεταξύ χρηστών και Pirate Bay. Οι δικηγόροι των κατηγορουμένων βασίζονται στο κλασικό επιχείρημα που διέπει την νομοθεσία περί τηλεπικοινωνιών. Ένας πάροχος υπηρεσιών δεν είναι υπεύθυνος εκ των προτέρων για τη χρήση αυτών των υπηρεσιών. Επικαλούνται μάλιστα και τη σχετική κοινοτική οδηγία 2000/31/EK.

Στο επίπεδο της προσωπικής ευθύνης των κατηγορούμενων, που αποτελεί και το κριτήριο για την καταδίκη τους ή μη, ο δικηγόρος του Carl Lundström χρησιμοποίησε το επιχείρημα του King Kong όπως βαφτίστηκε: “Has Carl Lundström encouraged King Kong in the jungles of Cambodia to commit a crime? […] The prosecutor must show that Carl Lundström personally has interacted with the user King Kong, who may very well be found in the jungles of Cambodia.”

Άλλα επιχειρήματα που επικαλέσθηκε η υπεράσπιση είναι το γεγονός ότι, μέσω της τεχνικής Distributed Hash Table, είναι σχεδόν αδύνατο να αποδείξει κανείς ότι ένα αρχείο .torrent έχει δημιουργηθεί από ένα public tracker όπως ο Pirate Bay, ότι τα διαφημιστικά έσοδα δεν αποφέρουν προσωπικά κέρδη στους κατηγορούμενους αλλά απλώς συντηρούν την υπηρεσία, ότι ουσιαστικά κανείς από αυτούς δεν μπορεί να ελέγξει την ροή πληροφοριών από τους σέρβερ κτλ.

Οι πληροφορίες από την κάλυψη της δίκης δείχνουν ότι ο εισαγγελέας και οι μηνυτές αδυνατούν να κατανοήσουν την χαώδη διάρθρωση, την αποκεντρωμένη φύση και την τεχνολογική πολυπλοκότητα ενός δικτύου peer-to-peer. Κατ’επέκταση δυσκολεύονται τα μέγιστα να αποδείξουν στο δικαστήριο την ευθύνη των τεσσάρων σχετικά με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται.

Από την πλευρά τους οι κατηγορούμενοι έχουν επιλέξει μια γραμμή υπεράσπισης που βασίζεται στον ισχυρισμό ότι δεν επιτελούν οι ίδιοι παραβίαση της νομοθεσίας περί πνευματικής ιδιοκτησίας, Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητούν την εγκυρότητα αυτής της νομοθεσίας.

Η θέση τους όμως είναι διφορούμενη, αφού ταυτόχρονα υποστηρίζονται από οργανώσεις όπως η Piratbyrån, που εκφράζονται δημοσίως ενάντια στην πνευματική ιδιοκτησία. Προς το παρόν αυτή η τακτική φαίνεται να λειτουργεί αφού τους έχει δώσει σημαντικό πλεονέκτημα, τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων, τις πρώτες μέρες της δίκης.

Ταυτόχρονα με τη δίκη συμβαίνουν και άλλα ευτράπελα όπως μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ. Η κολεκτίβα League of Noble Pears κυκλοφόρησε μάλιστα πρόσφατα μια ειδική έκδοση του γνωστού ντοκυμαντέρ Steal This Film ως υποστήριξη στους κατηγορούμενους.

Την ίδια στιγμή η σουηδική κυβέρνηση προχωρεί στη λήψη πιο σκληρών μέτρων ενάντια στους χρήστες που ανταλλάσουν προστατευμένο περιεχόμενο. Την περασμένη Τετάρτη το Κοινοβούλιο ψήφισε μια νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει πλέον σε κάθε εταιρεία που διαπιστώνει παραβίαση της πνευματικής της ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο να ζητήσει την άρση του απορρήτου από το δικαστήριο ούτος ώστε να έχει πρόσβαση στην διεύθυνση IP των χρηστών που υποψιάζεται.

Μέχρι πρότινος μόνο ο εισαγγελέας και η αστυνομία είχε αυτό το δικαίωμα. Η ρύθμιση, που θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη Απριλίου, αποτελεί εναρμόνιση της σουηδικής νομοθεσίας με την κοινοτική οδηγία Intellectual Property Rights Enforcement Directive (IPRED).

Στην Ιρλανδία η Irish Recorded Music Association (IRMA) πιέζει τους πάροχους να απαγορέψουν την πρόσβαση των πελατών τους σε ιστότοπους που θεωρούνται ύποπτοι για πειρατεία όπως το Pirate Bay. Ο μεγαλύτερος πάροχος της χώρας Eircom έχει ήδη συμφωνήσει σε αυτή την πρακτική. Η απειλητική επιστολή της IRMA που ήρθε στη δημοσιότητα βρίσκεται εδώ.

Στη Γαλλία στις αρχές Μαρτίου είναι προγραμματισμένη η συζήτηση στην Εθνοσυνέλευση για τον σκανδαλώδη νόμο Création et Internet, γνωστό και ως Hadopi ή Olivennes, που βασίζεται στην περίφημη αρχή των three strikes. Ταυτόχρονα η Warner αποστέλλει απειλητικά μηνύματα σε γαλλόφωνους ιστότοπους που προσφέρουν υπότιτλους, όπως ακριβώς έγινε πριν από λίγο καιρό και στην Ελλάδα.

Τα καλά νέα όμως έρχονται από την μακρινή Νέα Ζηλανδία.

Εκεί η μαζική κινητοποίηση των χρηστών του διαδικτύου απέτρεψε την τελευταία στιγμή την ψήφιση μια παρόμοιας ρύθμισης με το όνομα Section 92A. Χιλιάδες χρήστες ακολούθησαν την πρόταση της οργάνωσης Creative Freedom που ανακήρυξε την περασμένη εβδομάδα “The New Zealand Internet Blackout” ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Λίγες μέρες πριν από τη ψήφιση της, η ρύθμιση αποσύρθηκε από την κυβέρνηση, όπως είχε γίνει πριν από λίγο καιρό στην Μεγάλη Βρετανία.

Στην Γαλλία μια παρόμοια πρωτοβουλία της οργάνωσης La Quadrature du Net ζητά από του γαλλόφωνους χρήστες να κινητοποιηθούν κατά την ψήφιση του νόμου Création et Internet. Ως ένδειξη “πένθους” ζητάει από όλους να αναρτήσουν το παρακάτω μπάνερ.

HADOPI - Le Net en France : black-out

Κι ένα σχετικό βιντεάκι. Διάλεξη του Mark Pesce καθηγητή στο Australian Film Television and Radio School με τίτλο: Piracy is good?

9 thoughts on “Η δίκη του Pirate Bay και άλλα νέα από το μέτωπο

  1. Τα ΠΡΟΦΑΝΗ καθημερινά έξοδα συντήρησης, αναβάθμισης και τεχνικής εξέλιξης της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Pirate Bay, από που προέρχονται; Υπάρχει κάποιο δέντρο στη Σουηδία που αντί για φύλλα βγάζει χαρτονομίσματα;

    Να μας δώσουν τότε οι μαφιόζοι του Pirate Bay σπόρους, να φυτέψουμε κι αλλού…

    Ας μην κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες των δημιουργών. Η πειρατεία είναι μια κερδοφόρα δραστηριότητα και αυτό αποδεικνύεται εντός δευτερολέπτων, από το καθεστώς λειτουργίας των πειρατικών δικτύων.

    Όλα μα ολα είναι .ltd, .inc και τα λοιπά. Δηλαδή Ανώνυμες Εταιρείες, Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης και άλλα τέτοια ΦΙΛΑΝΡΘΩΠΙΚΑ.

  2. Αγαπητέ αστροναύτη σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Ανώνυμε, εάν διάβαζες το κείμενο αντί να σταματησεις στις πρώτες αράδες, θα έβλεπες ότι αυτο ακριβώς λένε και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι : ότι τα διαφημιστικά έσοδα συντηρούν την υπηρεσία.

    Αυτό που αρνούνται είναι ότι το σάιτ τους αποφέρει προσωπικά οικονομικά οφέλη. Αυτό φαντάζομαι θα το κρίνει το δικαστήριο, εγώ δεν το γνωρίζω.

    Για μένα το θέμα δεν είναι εκεί. Και η δισκογραφική βιομηχανία βγάζει λεφτά στις πλάτες των δημιουργών αν το θέλεις αλλά δεν βρίσκεται στο σκαμνί.

    Το θέμα είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κοσμογονικές αλλαγές στο τομέα της παραγωγής και διανομής πολιτιστικών αγαθών. Τα μέτρα καταστολής δεν μπορούν να αλλάξουν αυτή την πραγματικότητα.

    Αυτό που μπορούν είναι να καταστρατηγήσουν τα ατομικά δικαιώματα όλων μας στο όνομα των συμφερόντων των πολυεθνικών του θεάματος.

  3. Και τους ανεξάρτητους δημιουργούς, που δεν θέλουν να σχετίζονται με τις πολυεθνικές, ποιός τους προστατεύει από το Pirate Bay;

    Ας είμαστε ειλικρινείς, την καραμέλα των πολυεθνικών την πιπιλάμε γιατί μας βολεύει η παρούσα κατάσταση. Οι μεγάλες εταιρείες είναι οι μόνες που έχουν την οικονομικη δυνατότητα να κινηθούν δικαστικά εναντίον άλλων εταιρειών όπως το Pirate Bay.

    Το μεγάλο ερώτημα είναι, τι κάνει το Pirate Bay με τα προσωπικά δεδομενα των χρηστών; Τι κάνει με τα στατιστικά;

    Μα φυσικά, τα πουλάει στη μαύρη/γκρίζα αγορά της διαφήμισης.

    Αμφιβάλλετε; Οκ. Δικαίωμά σας. Διαβάσατε όμως τους όρους χρήσης του Pirate Bay; Λέει ότι διαγράφει τα προσωπικά δεδομένα;

    Είναι “cool” να γράφουμε άρθρα εναντίον του Facebook που κάνει μπίζνα με τα δεδομένα των χρηστών. Γιατί δεν είναι “cool” να γράφουμε αντίστοιχα αρθρα για τους μαφιόζους της πειρατείας;

  4. Έχει γίνει της μόδας να υπερασπιζομαστε τα συμφέροντα των απατεώνων.

    θα μπορούσαν τα παιδάκια του Pirate Bay να στέλνουν κάθε μήνα μια επιταγή στον καλλιτέχνη με τη μεγαλύτερη κινητικότητα. Ούτε εταιρειες ούτε τίποτα. Μια επιταγή στο ταχυδρομείο.

    Αλλά τα φράγκα τα βάζουν στην τσέπη τους…

  5. Ανώνυμε, ακόμη μια φορά σε παραπέμπω στο συγκεκριμένο κείμενο το οποίο και σχολιάζεις χωρίς προφανώς να έχεις διαβάσει με προσοχή.

    Αν το κάνεις, θα διαπιστώσεις ότι δεν κάνω τον δικηγόρο του Pirate Bay, όσο κι αν θα το ήθελες. Στο πρώτο κομμάτι περιγράφω τι ειπώθηκε στη δίκη, ποια είναι τα επιχειρήματα ένθεν και ένθεν και δίνω τη γνώμη μου για αυτά, επώνυμα.

    Αυτό που προσπαθώ να δείξω στη συνέχεια είναι ότι με πρόσχημα την πειρατεία και κάτω από την πίεση της πολιτιστικής βιομηχανίας, νεοδεξιές κυβερνήσεις όπως αυτή του Σαρκοζύ ετοιμάζουν νομοθετήματα που παραβιάζουν τα ατομικά δικαιώματα των χρηστών του διαδικτύου.

    Ο απώτερος σκοπός είναι βέβαια να γίνει το διαδίκτυο σαν την τηλεόραση, ελεγχόμενο ολοκληρωτικά από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Αυτό για μένα είναι το πρωτεύων αυτή τη στιγμή.

    Το δεύτερο θέμα που ανακύπτει, το οποίο μακροπρόθεσμα είναι και το ποιο σημαντικό, είναι το κατά πόσο η πνευματική ιδιοκτησία στη μορφή που έχει σήμερα, ωφελεί το κοινωνικό σύνολο. Η γνώμη μου είναι ότι το copyright, προϊόν συγκεκριμένων κοινωνικοοικονομικών και τεχνολογικών συνθηκών, έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο.

    Πλέον, αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη και την διάχυση του πολιτισμού και της πληροφορίας.

    Αυτό που αναφέρεις και στο οποίο προφανώς έχεις κολλήσει, το κατά πόσο δηλαδή ιστότοποι όπως το Pirate Bay είναι εμπορικές επιχείρήσεις που εκμεταλλεύονται τους καλλιτέχνες και τους χρήστες, είναι λεπτομέρεια σε σχέση με τα προαναφερόμενα. Έστω και σε αυτό όμως έχεις άδικο.

    Το να συγκρίνεις τράκερς τύπου Pirate Bay με μια εταιρεία όπως το Facebook, με 250 εκατομμύρια χρήστες και τη Microsoft βασικό μέτοχο, που συγκεντρώνει απίστευτες ποσότητες πραγματικών προσωπικών δεδομένων είναι τουλάχιστον ατυχές από οποιαδήποτε άποψη το δει κανείς (οικονομική, κοινωνική, ηθική, τεχνολογική).

    Είναι το ίδιο επιχείρημα με αυτό που λέει ότι η ανωνυμία στα ιστολόγια είναι ένα αίσχος, ξεχνώντας τα χάλια της « επίσημης » κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας των παραπολιτικών ανώνυμων στηλών και του κίτρινου ρεπορτάζ.

  6. “H διαδικτυακή κουλτούρα του « δωρεάν » αποδεικνύεται ψευδεπίγραφη. Ουσιαστικά υποχρεώνει τους χρήστες να ανταλλάξουν το δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες ή περιεχόμενα που τους παρέχονται με πληροφορίες για το ποιοι είναι, τι σκέπτονται και με ποιους συνδέονται. Οι πληροφορίες αυτές μεταπωλούνται στη συνέχεια σε μάρκετερς και διαφημιστές παράγοντάς υπεραξία.”

    Και το Pirate Bay, αυτό κάνει. Απλά δε θέλουμε να το παραδεχτούμε γιατί μας βολεύει σαν κατάσταση.

  7. Φίλε ανώνυμε προφανώς δεν ήσουν ποτέ αντμιν σε ιστοσελίδα, για να έχεις αντίληψη περί λειτουργικών εξόδων. Όποιος έχει έστω και ελάχιστη, απλώς γελάει από τα επιχειρήματά σου ότι η ομάδα διαχείρισης του pirate bay τα παίρνει. Για να συντηρηθεί ένα site με επισκεψιμότητα τέτοιου μεγέθους όπως του pirate bay είμαι προσωπικά σχεδόν σίγουρος ότι όσοι έχουν εμπλακεί στο εγχείρημα, έχουν ξεπαραδιαστεί οι ίδιοι αντί να έχουν βάλει στην τσέπη τους.

    Άλλωστε αλεπού μου εσύ της επιχειρηματικότητας ξέρεις πολύ κόσμο να έχει δεδομένη στο τσεπάκι του σωρεία ποινικών καταδικών, για να έχει μία “επιχείρηση” τύπου pirate bay? Τα παιδιά που κάνουν το συγκεκριμένο εγχείρημα το κάνουν επειδή το πιστεύουν και αυτό είναι ξεκάθαρο σε όλους εκτός από τους πλέον biased όπως καλή ώρα εσύ.

    Όσο για τη γενική και αφηρημένη έννοια του δημιουργού που μας φέρνεις ως δήθεν δικαιολόγηση για το παρανοϊκό υπάρχον σύστημα, σίγουρα δεν είσαι “δημιουργός” για να λες τέτοια πράγματα. Αν κάποιος έπρεπε να καθήσει στο σκαμνί, αυτός είναι οι ισχυροί κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων, που εκμεταλλεύονται τους πραγματικούς δημιουργούς αφού τους ληστέψουν από αυτά και όχι η παρωδία της δίκης του pirate bay. Όσοι δημιουργοί γνωρίζω ζούν από τις συναυλίες τους και τους αρέσει η ψηφιακή εποχή για τις δυνατότητες επαφής με το κοινό που τους δίνει.

    Αυτά τα ολίγα. Στα άλλα (στην ουσία) σου απάντησε ο Νίκος.

    ΥΓ. Ά και ξέχασα. “Τα έσοδα από την πειρατεία είναι όσα και από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών”, “if you ‘re downloading mp3s, you are downloading communism” και άλλα σκοταδιστικά από την καμπάνια των γνωστών – αγνώστων της παγκόσμιας βιομηχανίας της διασκέδασης, αντίστοιχα της φρασεολογίας σου. The genie is out of the bottle though.

  8. Pingback: Πνευματική ιδιοκτησία και καταστολή: σκέψεις για την υπόθεση του gamato.info | smyrnaios.net

Leave a Reply to Νίκος Σμυρναίος Cancel reply

Your email address will not be published.