Η νέα δεξιά εναντίον της εναλλακτικής δημοσιογραφίας

Εδώ στη Γαλλία ο τοπικός εκπρόσωπος της “νέας δεξιάς” Νικολά Σαρκοζύ καλπάζει προς την προεδρία της δημοκρατίας που σύμφωνα με το Σύνταγμα θα του δώσει και όλες τις εξουσίες.
Ως “νέα δεξιά” αναφέρομαι στο ιδεολογικό και πολιτικό κίνημα που πήρε σάρκα και οστά τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ με τον Μπους και στην Ευρώπη με κυβερνήσεις όπως αυτή της Δανίας, της Πολωνίας σήμερα και αυτές του Μπερλουσκόνι ή του Αθνάρ χτες. Το κύριο χαρακτηριστικό της “νέας δεξιάς”, εκτός από την κλασική νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της οικονομίας και την υπεράσπιση του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ότι δεν διστάζει να κλείσει το μάτι στην άκρα δεξιά προς άγρα ψήφων.

Θεματικές όπως η υπεράσπιση με κάθε μέσο της « εθνικής ταυτότητας », η ποινικοποίηση της μετανάστευσης, οι αναφορές στο υποτιθέμενο « πολιτισμικό πόλεμο » μεταξύ ισλάμ και χριστιανοσύνης όπως και στις αγεφύρωτες διαφορές που χωρίζουν τους δύο « κόσμους » αποτελούσαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια ταμπού στις δυτικές προοδευτικές κοινωνίες. Σήμερα είναι ο καλύτερος τρόπος για κάποιο πολιτικό να τραβήξει τις ψήφους των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων -και όχι μόνο όπως μπορείτε να δείτε εδώ .

Ο Σαρκοζύ έχει αναδείξει αυτή την πολιτική τακτική σε τέχνη, αφού τα αποθέματα των ψηφοφόρων του Λεπέν που αγγίζουν το 20% του είναι πολύ χρήσιμα στο δεύτερο γύρω των εκλογών. Το τελευταίο του εύρημα είναι η δημιουργία ενός Υπουργείου εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μετανάστες -μέσα σε αυτους κι εγώ- είναι αυτοί που δημιουργούν προβλήμα στην προστασία της γαλλικής « εθνικής κουλτούρας ».

Ένα άλλο εύρημα του Σαρκοζύ από τη θέση του υπουργού Δημοσίας Τάξης που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα εδώ είναι αυτό που περιέχεται στο νόμο περί αποφυγής της εγκληματικότητας που ψηφίστηκε πρόσφατα. Στο άρθρο 44 του νόμου αυτού αναφέρεται με λίγα λόγια ότι απαγορεύεται ρητά και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματικό πρόστιμο όποιος βιντεοσκοπήσει και διαθέσει τηλεοπτικό υλικό που αφορά βίαιες πράξεις εάν δεν είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος, αφού θεωρείται συνεργός της πράξης.

Σύμφωνα με τους αντιπροσώπους του Σαρκό ο νόμος αφορά τις πρακτικές happy slapping, δηλαδή ξυλοδαρμούς και παρενοχλήσεις που βιντεοσκοπούνται και κυκλοφορούν ευρύτατα μεταξύ μαθητών στη Γαλλία. Στη πράξη όμως ο νόμος αγγίζει αυτό που ονομάζουμε εναλλακτική δημοσιογραφία και που συνιστάται στη παραγωγή και διανομή ραδιοτηλεοπτικού ή γραπτού πληροφοριακού υλικού από απλούς πολίτες και ακτιβιστές. Η συγκεκριμένη πρακτική, που αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια πολλές φορές έχει συνεισφέρει στην αποκατάσταση της αλήθειας σε περιπτώσεις αστυνομικής βίας όπως αυτή του Rodney King στο Λος Άντζελες όπως ανέφεραν και άλλοι. Τα πρόσφατα παραδείγματα δεν λείπουν και από την Ελλάδα. Αν ο ίδιος νόμος εφαρμοζόταν σήμερα όλες οι εικόνες και τα βίντεο που αφορούν τις βιαιότητες των ΜΑΤ στις πρόσφατες φοιτητικές πορείες, θα έβαζαν σε κίνδυνο την ελευθερία αυτών που τις τράβηξαν και που τις δημοσίευσαν με πρόσχημα την υποτιθέμενη συνεργία τους με τους γνωστούς-αγνώστους.

Στόχος του Σαρκοζύ είναι να υποχρεώσει όλους τους ενεργούς πολίτες να περιορίσουν την πληροφόρηση τους σε σχέση με θέματα αστυνομικής βίας στα κυρίαρχα μέσα που τις περισσότερες φορές δεν κάνουν άλλο παρά να μεταφέρουν αυτούσια την κρατική προπαγάνδα. Κι αυτό σε μία χώρα όπως τη Γαλλία στην οποία το επικοινωνιακό σύστημα κυριαρχείται από τρεις επιχειρηματικούς κολοσσούς, Bouygues, Dassault και Lagardère, των οποίων οι ιδιοκτήτες είναι κολλητοί…του υπουργού Δημόσιας Τάξης Νικολά Σαρκοζύ.

Κάτι μου λέει ότι σε λίγο καιρό θα εμπνευστούν από α

2 thoughts on “Η νέα δεξιά εναντίον της εναλλακτικής δημοσιογραφίας

Leave a Reply to Μανώλης Ανδριωτάκης Cancel reply

Your email address will not be published.